O, size ölüyü (leşi)- kanı, domuz etini ve Allah’tan başkası adına kesilmiş olan (hayvan)ı kesin olarak haram kıldı. Fakat kim kaçınılmaz olarak muhtaç kalırsa, taşkınlık yapmamak ve haddi aşmamak şartıyla (ölmeyecek oranda yiyebilir), ona bir günah yoktur. Gerçekten Allah, bağışlayandır, esirgeyendir. (Bakara Suresi, 173)
Kan yiyip içmenin zararları birer Kuran mucizesidir. Allah’ın kanı insanlara haram kılmasının hikmetleri 20. yüzyıl bilgileri ile ortaya çıkmıştır. Kan sindirim esnasında emilen protein, şeker, yağ gibi maddelerle, vitamin, hormon ve oksijeni hücrelere taşıyarak canlılığın devamını mümkün kılar. Diğer taraftan vücuttan atılması gereken çeşitli zehirli maddeler, zararlı atıklar da kan yoluyla taşınır. Bu bakımdan kanın en önemli görevlerinden biri de üre, ürik asit, keratin ve karbondioksit gibi hücrelerden gelen atıkları taşımaktır.
Dolayısıyla belirli miktarda kan içilmesi durumunda, kan yoluyla taşınan bu zararlı maddelerin vücuttaki seviyeleri çok yükselir. Bu da kan vasıtasıyla böbreklere taşınan ve idrarla dışarı atılan zararlı maddelerin -“üre”- miktarını arttırır. Bu durum komaya kadar gidebilecek beyin fonksiyonu bozukluklarıyla sonuçlanabilir. Bu nedenle sağlıklı bir hayvandan alınsa bile, kanda zararlı bileşenler -kanın görevi itibariyle- daima bulunur. Hasta bir hayvandan alındığı takdirde ise, çeşitli parazitler ve mikroplar da kan yoluyla taşınmış olur. Bu durumda, mikroplar kişinin kanında çoğalarak, tüm vücuda yayılabilir. Nitekim asıl tehlike unsuru olan da bu yönüdür. Bir insanın kan içmesi durumunda, tüm mikroplar ve atık maddeler kişinin vücuduna yayılarak, böbrek yetmezliği, karaciğer koması gibi hastalıklara yol açacaktır. Bunların yanı sıra kanla taşınan mikropların çoğu mide ve bağırsak duvarlarına zarar vererek daha pek çok hastalığa neden olabilecektir.
Öte yandan kan steril bir ortam değildir; diğer bir deyişle mikropların gelişmesi için uygun bir ortamdır. Mikroplar kanda çok iyi beslenme imkanı buldukları için çoğalmaları açısından uygun koşullara sahiptir.
Kan,
vücuttaki diğer sıvıların fonksiyonları ve bağışıklık sistemi ile tam olarak
dengelendiğinde, vücut mikroorganizmaların yaşamına -dolayısıyla hastalıklara-
destek vermez. Sağlıklı bir kişide, bu mikroorganizmalar vücut içerisinde
karşılıklı olarak birbirlerinden faydalanarak ortak bir yaşam sürerler. Ancak
bu ortamda ciddi bir değişiklik olduğunda, diğer bir ifadeyle vücudun iç
dengesi bozulduğunda, uygun ortam bulduklarında hastalıklara sebep olabilecek
mikroorganizmalara dönüşebilirler.
Örneğin kanın pH (asit ve baz dengesi) değeri
zayıf beslenme veya zararlı kimyasalların etkisiyle, fazla asidik veya fazla
alkali olursa, zararsız mikroplar hastalıklara sebep olacak şekilde biçim
değiştirebilirler. Kaldı ki vücudun sağlıklı olması için, kanın pH değerinin de
7,3 civarında olması gereklidir. Bu değerdeki küçük farklılıklar bile, bu
dengenin bozulmasına, mikroorganizmaların ortama ayak uydurmak için daha
zararlı hale gelmesine sebep olabilir. Kanın steril olması, dışarıda bırakılan
sütün bozulmasına benzetilebilir. Zaten kanın içinde bulunan mikroplar,
kendilerini bu yeni ortama göre değiştirerek, zararlı etkiler gösterebilirler.
Tüm bunların yanı sıra, kan gıda maddesi olarak
da uygun bir besin değildir. Kanda sindirimi mümkün albümin, globülin ve
fibrinojen gibi proteinlerin miktarı azdır; 100 ml. kanda bu proteinlerin
miktarı 8 gram kadardır. Aynı durum yağlar için de geçerlidir. Ayrıca kanda
sindirimi çok zor olan ve midenin kabul etmediği kadar kompleks bir protein
olan hemoglobin yüksek miktarda bulunur. Kanın pıhtılaşması durumunda,
fibrinojen proteini, fibrine dönüşerek alyuvarları içeren bir ağ meydana
getirir. Fibrin ise sindirimi en zor proteinlerden biri olarak, kanın
sindirimini daha da güçleştirir. Sonuç olarak sağlık uzmanları, kanın hiçbir
şekilde insan tüketimine uygun olmadığında hemfikirdirler.